FAQ – een veilige hechting voor je baby

Je hebt vast wel eens gehoord over een kind dat niet veilig gehecht is. Maar weet jij eigenlijk wat dat precies is? Regelmatig krijg ik hierover vragen van ouders. In deze FAQ vertel ik je de basics over hechting: wat is het precies, hoeaberdeen grijs olijf weet je of je kind veilig gehecht is en vooral: wat kun je zélf doen?

Wat is hechting?

Een baby bouwt in het eerste levensjaar een emotionele band op met zijn belangrijkste verzorger(s). Deze band heet hechting of ook wel met een sjieker woord: gehechtheid.

Deze persoon is de veilige emotionele haven voor de baby. Als de baby bang of verdrietig is (stress heeft), zoekt hij troost en geborgenheid bij deze gehechtheidspersoon.

Wat is een veilige hechting?veilige hechting gehechtheid

Bij een veilige hechting vindt een kind veiligheid bij zijn ‘gehechtheidspersoon’. Als hij angst of stress heeft, kan de ouder hem kalmeren en voelt hij zich weer prettig (gaat het stressniveau weer omlaag). Het kind heeft dan weer interesse in de omgeving en gaat weer op ontdekkingstocht. Anders gezegd: het kind heeft een gezonde balans tussen het zoeken van veiligheid bij de ouders en het spelen en ontdekken.

Bestaat er ook zoiets als ‘té veilig gehecht’?

Nee. Als een kind onveilig is gehecht kan zich dat op twee manieren uiten. De ene manier is dat een kind zijn ouders niet opzoekt bij stress, heel onafhankelijk lijkt en gewoon lekker speelt (vermijdend gehecht). De andere manier is dat een kind juist steeds contact zoekt met de ouder en minder aan spelen/ ontdekken toekomt. Zo’n kind is echter niet TE veilig gehecht maar voelt zich onveilig en zoekt daarom juist steeds troost bij de ouder. Dit kan komen doordat de ouders soms wel beschikbaar zijn voor troost en soms niet, ofwel niet consequent beschikbaar (door wat voor oorzaak dan ook hè, vergeef jezelf alsjeblieft als je dit herkent, iedereen doet zijn best!). Uit onzekerheid over de reactie van de ouder blijft het kind maar in de buurt. Ook kan dit gebeuren als ouders overbezorgd zijn en het kind niet goed op onderzoek durven te laten gaan en steeds waarschuwen voor gevaar.

Hoe weet ik of mijn kind veilig gehecht is?

Het meest exacte antwoord is: ‘dat weet je niet’. Tenzij je je baby laat testen op de leeftijd van 12-14 maanden in een speciaal laboratorium.
Ervan uitgaande dat je niet zo’n goed idee vindt, of niet kan betalen 😉, kun je het best wel zien aan het gedrag van je kind.hechting baby

Zoekt jouw kind troost bij jou op momenten van angst of onzekerheid? En haalt hij of zij daar dan ook werkelijk geruststelling uit zodat hij na een tijdje weer verder kan met waar hij mee bezig was, of weer op weg gaat naar een nieuw avontuur? Dan kun je er veilig vanuit gaan dat het wel snor zit met de gehechtheid!

Natuurlijk ligt het sterk aan  het temperament en de leeftijd van een kind op wat voor manier dat gaat. Een dreumes met een klein hartje heeft misschien wel héél vaak behoefte aan even ‘mama tanken’. Een stoere puber met liefdesverdriet kan zijn vader na lange tijd weer eens opzoeken voor een goed gesprek. Dat kan allemaal gezond zijn.

hechting baby contact baby in de buikWat kan ik zelf doen?

Jouw taak als nieuwbakken vader of moeder kan overweldigend lijken. Om zich veilig aan jou te kunnen hechten heeft de baby het nodig dat je sensitief en beschikbaar bent. Moeder natuur helpt je gelukkig een handje bij het opbouwen van een hechte band met je baby. Geef toe aan je instinct en neem de tijd voor je baby, of hij nu nog in de buik zit of al geboren is.

Als je baby na de bevalling bij je krijgt, stijgt het ‘liefdeshormoon’ oxytocine zo hoog als hechting baby breast crawl in slaap vallennooit tevoren. Geef je eraan over en bescherm deze belangrijke momenten. Huid-op-huid contact, borstvoeding en het dragen van je baby helpen de band verder ontwikkelen. En niet te vergeten kletsen/ brabbelen met je baby, zingen voor je baby, hem of haar in slaap wiegen, diep in zijn oogjes kijken en simpelweg veel tijd met hem of haar doorbrengen. Hier zie je er prachtige filmpjes over. Het lijkt wel een beetje op verliefd worden….

Ik heb de eerste uren/ weken/ maanden van mijn kind gemist, is het nog te repareren?

Om allerlei redenen kunnen jij en je kindje belemmerd zijn in het opbouwen van een hechte band. Misschien waren er medische redenen, misschien is zij niet jouw biologische kind. Natuurlijk is het jammer dat jullie deze mooie momenten samen gemist hebben, en als je hier verdriet van hebt is dat goed te begrijpen.

Gelukkig is het niet zo dat dit niet meer te repareren is. Hoe jonger je kind is, hoe meerhechting baby kansen je nog hebt. Het eerste jaar is het belangrijkste voor het opbouwen van een veilige hechting met je baby. Nu kun je nog steeds gebruik maken van heerlijk huid-op-huid contact, en wellicht wil je je verdiepen in de mogelijkheden van relactatie? Neem de tijd om je baby te leren kennen en je zult zien dat er nog heel veel herstel mogelijk is.

Als je merkt dat jouw eigen gevoelens niet makkelijk stromen, is er ook geen man overboord. Je kindje doet continu pogingen om contact te maken. Geef hem en jezelf de tijd, en zoek hulp als het nodig is.

Is je kind ouder dan een jaar? Ook dan is er meestal nog veel mogelijk, de hersenen zijn plastisch. Er kan wel hulp nodig zijn van een gespecialiseerde hulpverlener.

Moet ik alles alleen doen?

Zeker niet! Dat is ook moeilijk vol te houden trouwens. Gelukkig kan een baby zich aan meerdere mensen hechten. Afhankelijk van de leeftijd en het temperament kan een baby zich ten minste aan 3-4 mensen hechten. Er is sprake van een hechtingspyramide. Als de eerste gehechtheidspersoon (vaak de moeder) er is, zal de baby daar troost zoeken. Maar als zij er niet is, zal de baby ook troost vinden bij anderen.
Zie ook mijn blog over kinderopvang.

Heb je nog vragen of wil je hier hulp bij? Ik help jullie graag, met coaching en/of een draagconsult.

Heb je hier nog vragen over of wil je ervaringen delen? Je kunt ze kwijt in het opmerkingenveld hieronder. Leuk om van je te horen!

4 reacties

  1. Is je kind ouder dan een jaar? Ook dan is er meestal nog veel mogelijk, de hersenen zijn plastisch. Er kan wel hulp nodig zijn van een gespecialiseerde hulpverlener.

    Aan wat voor een soort hulpverlener mag ik dan denken?

    1. Beste Billy, je kunt dan bijvoorbeeld denken aan psychologen die gespecialiseerd zijn in het jonge kind. Zij hebben vaak de kwalificatie ‘IMH-specialist’ (Infant Mental Health). Soms kan het consultatiebureau ook doorverwijzen. Als je wilt mag je me altijd benaderen via de e-mail en dan denk ik met je mee over een geschikte zorgverlener in jouw regio. succes ermee!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *