Van de week had ik een pas bevallen moeder op consult die heel besmuikt vertelde dat ze haar baby bij zich in bed nam. Ze vroeg zich af hoe ik daar tegen aan keek. Dit was zeker niet de eerste keer dat ik dit meemaakte. Het taboe op samen slapen met je baby kan best heftig zijn. Het consultatiebureau, je familie, de kraamverzorgende: allemaal zeggen ze dat je het NOOIT mag doen en dat het GEVAARLIJK is. Ouders die het toch doen, durven het vaak niet te vertellen in hun omgeving of aan hun zorgverleners.

Eigenlijk is dat best vreemd, want de behoefte van een baby aan nabijheid houdt niet ineens op als hij naar bed gaat. Gelukkig is het inmiddels geaccepteerd dat de behoefte aan contact normaal is en dat je een baby niet kunt verwennen met jouw liefde en nabijheid -tenminste overdag.

Draagdoeken en draagzakken raken steeds meer ingeburgerd, en ouders mogen daar ook van genieten. s ‘Nachts is dat – helaas- ineens een ander verhaal. Voor de baby is dat heel verwarrend: die begrijpt dit verschil tussen dag en nacht natuurlijk niet.

Als je een baby vraagt waar die het liefste slaapt, is die daar heel duidelijk in: bij mama! In het slaaplaboratorium van onderzoeker James McKenna worden moeder en baby’s nachts met speciale camera’s gefilmd. Op de camera zien ze een helder patroon.  Baby’s ’s hebben in de nacht een sterke focus op vooral één onderdeel van mama: haar borsten 😊. Moeders liggen met opgetrokken benen om baby heen, in een beschermende houding. Baby’s gezicht is steeds gericht op haar borstregio. Zelfs baby’s die in een bedje naast het bed van de ouders liggen, draaien zich naar de moeder toe.

Als gedrag zo’n sterke instinctieve basis heeft, is het niet gek dat het veel gebeurt, ondanks het maatschappelijke taboe. Ondertussen is het ook voor veel ouders verwarrend: ze doen wat goed voelt en ze zorgen naar beste kunnen voor de baby, maar krijgen daar geen erkenning voor, integendeel. Ze voelen zich verscheurd tussen hun angst om de veiligheid van hun baby en de behoefte om ’s nachts voor hem te zorgen.

Het lijkt voor ouders alsof het onderzoek heel duidelijk is en samen slapen met je baby erg gevaarlijk is. Maar in feite zijn de cijfers helemaal niet zo eenvoudig. Of samen slapen veilig is, ligt aan heel veel verschillende zaken. Ik schreef er al in 2006 een artikel over! Als de ouders bijvoorbeeld roken of overgewicht hebben, of als de baby de fles krijgt, zijn de risico’s op wiegendood hoger, zeker als ze dan ook nog samen slapen.

Als dit soort risicofactoren er allemaal niet zijn, is de kans op wiegendood bij samen slapen erg laag. Niet afwezig, maar wel klein. De kans is kleiner dan de kans om in je leven getroffen te worden door de bliksem – en ook kleiner dan de kans om in een bepaald jaar aan een verkeersongeval te overlijden. Voor een heldere tabel van de risico’s lees je dit artikel (in het Engels). Het gekke is: de risico’s van roken en alcoholgebruik zijn vele malen hoger dan die van samen slapen. En toch lijkt er voor die risico’s veel minder aandacht te zijn.
In Nieuw Zeeland hebben ze er daarom al in 2010 voor gekozen om ouders te helpen door ze de juiste, op maat gesneden informatie te geven!

Zo kunnen ouders zélf een goede keuze maken over waar de baby slaapt. Ook Unicef verspreidt al jaren informatie over wanneer en hoe je veilig samen kunt slapen.

Het wordt zo langzamerhand echt tijd dat er ook in Nederland een nieuwe manier komt om ouders voor te lichten over samen slapen. Ouders hebben het recht op open, eerlijke en volledige informatie, en om daarna hun eigen keuzes te maken.

Nog meer informatie, ook over hoe je je bed veilig kunt maken voor een baby, vind je hier:

• http://www.borstvoeding.com/aanverwant/samen-slapen/hoe.html
• Prachtig boek over Samen Slapen.

Wil je hier op reageren, dan hoor ik graag van je, Je kunt jouw verhaal hieronder kwijt!