rugdragen – contact met je kindje

Met een kindje op je buik heb je vanzelfsprekend contact: je ziet, hoort en ruikt elkaar. Maar hoe zit dat met een kindje op de rug? Dan moet je het vooral hebben van je gevoel. En weet je wat nu zo grappig is: bovenin je rug heb je juist heel veel gevoelszenuwen! Het gaat om een bijzonder type zenuw: de zogenaamde ‘CT’-vezels.

Onderzoekers hebben ontdekt dat deze zenuwen verbonden zijn met een oeroud hersengebied dat hoort bij ons sociale gedrag: de insula. Anders dan de aanrakingszenuwen op onze handpalmen en voetzolen zijn deze zenuwen niet bedoeld om iets te kunnen onderscheiden. Hun functie is eerder om prettige gevoelens op te roepen die horen bij sociaal contact. In mijn artikel dat pas is verschenen in het Vakblad Vroeg leg ik hier meer over uit. In het plaatje hieronder zie je het heel duidelijk: de huid van de borst, bovenrug en schedel is het meest gevoelig voor prettige aanraking. En eigenlijk denk ik dat dit niet toevallig is: de borst, bovenrug en hoofd zijn gemakkelijk te bereiken met je handen – onze naaste verwanten de primaten vlooien elkaar ook liefst op die plaatsen. En bij het dragen en voeden van je kindje komt die gevoeligheid heel goed van pas.

rugdragen hechting contact baby draagdoek
‘Kaart van welbehagen’: links vooral handen en gezicht gevoelig voor ‘gewone’ aanraking, rechts juist behaarde lichaamsdelen gevoelig voor sociale aanraking.

En als je het rugdragen in het begin toch nog wat spannend vindt, zijn er allerlei tips die helpen:

* Je kunt je bijvoorbeeld realiseren hoe gevoelig je op je rug bent door je partner te vragen je rug licht te masseren of kriebelen. Of doe samen eens het spelletje ‘raad de letter’ (weet je nog van de lagere school?).

* Draag je kindje hoog op de rug, dat voelt dichtbij – en het is trouwens ook lichter. Je kunt dan met je achterhoofd je kindje aanraken, en je kindje kan met zijn handjes bij jouw nek en hoofd.

* Ook kun je je ogen inzetten door regelmatig in de spiegel te kijken. Zo ga je een link leggen tussen wat je ziet en wat je voelt op je rug. Er zijn handige spiegeltjes beschikbaar die je aan je draagdoek of -zak bevestigt zodat je nooit hoeft te zoeken.

* Of doe juist eens even je ogen dicht zodat je je maximaal kunt concentreren op je Storchenwiege rugdragen contact hechtinggevoel :-). Voel je daar een lief zacht wangetje tegen je nek liggen?

* Je kunt ook altijd even hulp vragen. Ik hoorde laatst van iemand die in Afrika was geweest dat het daar heel gewoon is om het hoofdje van een slapend kindje even op te tillen en weer tegen de moeder aan te leggen. Dit gebeurt gewoon op straat, ongevraagd, bij totale vreemden! Mijn ervaring is dat ook hier mensen op straat het erg leuk vinden als ze even mogen helpen met de baby.

En jij? Heb jij ook nog een leuke tip om contact te maken met het kindje op je rug? Heb je wel eens iets bijzonders meegemaakt met rugdragen, iets dat je raakte? Laat het hier weten en help andere ouders met jouw ervaring!

 

3 reacties

  1. Hoi Rachel,
    Dit wist ik niet! Leuk om te lezen, het bevestigd maar weer het fijne gevoel om te rugdragen.
    Zelf begon ik al met vier maanden te rugdragen. Het was even wennen in het begin, zowel voor m’n dochter als mijzelf. Inderdaad veel met de spiegel gewerkt. Maar je hebt nog veel meer je handen vrij dan wanneer je op je buik draagt en dat is wel heel handig!

    Met je handen zachtjes op de billen van je baby kloppen is ook een manier om contact te maken.

    Eigenlijk krijg ik bijna altijd wel een reactie van mensen als ik met m’n dochter op m’n rug door de winkelstraat of over de markt loopt. In ieder geval wordt er gekeken;) Pas nog een ouder echtpaar in de bloemenshop die het heel vertederend vonden, leuk is dat.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *